خدماتی که دولت ها به افراد اعم از حقیقی یا حقوقی ارائه میدهند مسلماً مستلزم هزینه هایی می باشد که بر عهده دولت است. تامین این هزینه ها ممکن است از راه های مختلفی انجام شود که یکی از این راه ها و شاید بتوان گفت اصلی ترین راه جبران این هزینه ها دریافت مالیات می باشد. مالیات، آن بخش از درآمد افراد حقیقی و حقوقی است که به صندوق دولت واریز شده تا دولت بتواند با استفاده از آن خدمات و تجهیزات مورد نظر را جایگزین نماید.
اقتصاد دانان مالیات را به دو دسته عمده تقسیم می کنند: 1- مالیات مستقیم 2- مالیات غیرمستقیم
مالیات مستقیم به طور مستقیم از درآمد افراد اعم از حقیقی یا حقوقی مطالبه می شود که بر انواع مختلفی می باشد مانند مالیات بر درآمد املاک، مالیات بر درآمد حقوقی، مالیات بر درآمد مشاغل، مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی، مالیات بر درآمد اتفاقی، مالیات بر درآمد کشاورزی و مالیات بر درآمد منابع مختلف که موضوع اصلی بحث ما و این مقاله مالیت بر درآمد اشخاص حقوقی می باشد.
اشخاص حقوقی در ایران بر 7 قسم می باشند که عبارتند از : شرکت با مسئولیت محدود، شرکت های سهامی، شرکتهای تضامنی، شرکت های نسبی، شرکت های تعاونی، شرکت های مختلط سهامی، شرکت های مختلط غیرسهامی.
به توجه به تعریفی که از نوع مالیات مذکور می شود، نوع شخص حقوقی هیچگونه تاثیری بر مالیات بر درآمد آن ندارد و تنها میزان درآمد شخص حقوقی با توجه به مدارک و مستندات مربوطه ملاک پرداخت مالیات موضوعه این قانون می باشد.
بر اساس قوانین مالیاتی کشور هر شخص حقوقی ایرانی پس از اینکه تاسیس شده باشد بایستی نسبت به کلیه درآمدهایی که در ایران یا خارج از ایران به دست می آورد در خصوص پرداخت مالیات آن اقدامات لازم را انجام دهند. به غیر از وزارتخانه ها و موسسات دولتی و دستگاههای که تامین بودجه آنها از طرف دولت انجام می شود و همچنین شهرداری ها که از پرداخت این مالیات معاف می باشند.
در آمدهایی که از فعالیتهای خدماتی، تجاری، صنعتی و سایر فعالیتهای موجود حاصل می شود مشمول مالیات بوده و مطابق محاسبه سازمان مربوطه بایستی انجام شود.
مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی یا همان شرکتها در قانون مالیات های مستقیم کاملاً بحث و بررسی شده و اشاره کامل شده است. از این جهت هر یک از اشخاص حقوقی با جداسازی ضرر و زیان های احتمالی بایستی نسبت به پرداخت مالیات با نرخ 25 درصد اقدام نمایند.
در این راستا در اشخاص حقوقی برای رسیدگی به حساب ها و سود و زیان شرکت که نهایتاً منجر به محاسبه مالیات مربوطه خواهد شد مفهومی به نام سال مالی تعیین شده است. سال مالی مدت زمانی است که شخص حقوقی در پایان آن بایستی به امور مالی خود رسیدگی نماید. سال مالی لزوماً با سال شمسی منطبق نمی باشد با این حال به طور پیش فرض سال مالی اشخاص حقوقی از اول فروردین ماه هر سال شروع و به پایان اسفند ماه هر سال ختم می شود به استثناء سال اول که شروع سال مالی از تاریخ تاسیس می باشد.
اشخاص حقوقی پس از رسیدگی به حساب های خود، بایستی آن ها طی اظهارنامه و ترازنامه و حساب سود و زیان به سازمان مربوطه تسلیم نماید.
ماده 110 قانون مالیات های مستقیم در این خصوص اینگونه بیان کرده است : " اشخاص حقوقی موکلف اند اظهارنامه و ترازنامه و حساب سود و زیان متکی به دفاتر و اسناد و مدارک خود را حداکثر تا چهارماه پس از سال مالیاتی همراه با فهرست هویت شرکاء و سهامداران به اداره امور مالیاتی که محل فعالیت اصلی شخص حقوقی در آن واقع است تسلیم و مالیات متعلق را پرداخت نمایند."
با ارائه اظهارنامه از طرف اشخاص حقوقی ، اداره امور مالیاتی موظف به رسیدگی به اظهارنامه و بررسی آن می باشد، مدت زمان رسیدگی به اظهارنامه اشخاص حقوقی حداکثر یکسال پس از انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه می باشد. چنانچه در این مدت ابلاغیه ای از طرف اداره امور مالیاتی به مؤدی اعلام نشود بنابراین به منزله تایید اظهارنامه و اصطلاحاً قطعی شدن آن میباشد.
عدم ارائه اظهارنامه و ترازنامه و در کل عدم رسیدگی به امور مالیاتی شرکت، باعث دریافت هزینه ها و جرایمی که گاهاً مقادیر سنگینی هم می باشد از طرف اداره امور مالیاتی میشود، لذا مهم و ضروری است که بلافاصله پس از تاسیس شرکت اقدامات لازم در جهت تشکیل پرونده مالیاتی را انجام داده تا درگیر مشکلات احتمالی نشوید.
به این منظور می توانید با مشاوران ثبت شرکت ویونا تماس حاصل نموده تا شما عزیزان را در تمامی امور حسابداری و مالیاتی مربوط به انواع اشخاص حقوقی راهنمایی کرده و بتوانند در انجام این امر مهم و حساس همواره در کنار شما باشند.